Dawno temu w Ameryce żyły kobiety silne i niezależne. Chociaż czarne od urodzenia stawały się niewolnicami, a białe ograniczał obyczaj i prawo, potrafiły walczyć o to, co im wówczas nie przysługiwało: o wolność osobistą, wolność do podejmowania własnych wyborów, wolność do miłości...

Sara Grimke jest córką sędziego sądu najwyższego Karoliny Południowej, plantatora zaliczanego do miejscowej elity. Na jedenaste urodziny dziewczyna dostaje niecodzienny prezent - wyciągniętą z czworaków i obwiązaną lawendowymi wstążkami czarnoskórą Hetty, zwaną Szelmą. Sara jednak nie chce "takiego prezentu", czuje, że drugiego człowieka nie można posiadać... Obie dziewczyny połączy przyjaźń wbrew konwenansom, a każda z nich na własną rękę spróbuje zrealizować marzenia niezależnie od oczekiwań ówczesnego świata.

Autor przenosi czytelnika na dziewiętnastowieczne Karaiby. W malowniczy, a zarazem realistyczny sposób autorka ukazuje życie w tej bogatej hiszpańskiej kolonii, zarówno z punktu widzenia latyfundystów, jak i rdzennych mieszkańców wyspy. Jest to historia Valentiny, młodziutkiej hiszpańskiej służącej, która za namową swojego męża, marzącego o lepszym życiu, porzuca służbę w domu madryckich arystokratów i wsiada na statek mający zawieźć ich i wielu im podobnych emigrantów do Nowego Świata. Fabuła toczy się przez 20 lat, od 1858 roku, w którym Valentina i Gervasio postanawiają wyjechać. Wsiadając na statek nawet nie wyobrażają sobie, jaki czeka ich los.

Świetnie opowiedziana historia inteligentnej i dzielnej kobiety, której w epoce absolutnej władzy mężczyzn udaje się dojść do bardzo wysokiej pozycji społecznej i uzyskać szacunek tych, którzy pierwotnie gardzili nią, płacąc za jej usługi. Tłem historii są czasy kolonialne, stosunki między bogatymi właścicielami plantacji a niewolnikami. W Polsce mało wydano powieści opisujących ówczesne Karaiby. Egzotyczna atmosfera, a zarazem świetnie udokumentowane tło historyczne to zalety lektury, od której trudno oderwać oczy.